चारुशीला-18
ताई चल ना आपण शेताकडे जाऊ “ चारुशीला (charushila)जाऊया म्हटली.”आई आम्ही जाऊन येतो ग शेतातून” लवकर या दिवस मावळायच्या आत” आई बाहेर येत म्हटली.
कौस्तुभ सुद्धा त्यांच्या मागे लागला. पण त्याचा पेपर असल्यामुळे बाबांनी त्याला अभ्यास करायला सांगितला. जानव्ही आणि चारुशीला दोघीही फिरत फिरत तळ्यापाशी आल्या. तळ्याच्या काठावर दोघी ही पाय सोडून बसल्या. “जानू उद्या आपण थोडी खरेदी करायला जाऊया का बाहेर. सकाळी एसटीने जाऊ आणि दुपारपर्यंत परत येऊ. असं म्हणतात जानू एकदम खुश झाली.
बारावीच्या परीक्षा झाल्यानंतर ती बाहेर कुठे गेलीच नव्हती. “ऐक ना जानू मला तुझी एक मदत हवी आहे. तू वचन दे मला ह्यातलं आई-बाबांना काहीही सांगणार नाहीस.” नाही सांगणार ताई सांग ना काय मदत हवी आहे.
चारुशीला ने जानूला लग्न झाल्यापासून ते आत्तापर्यंत जे काही घडले ते सर्व तिला सांगितले. जानू तर एकदम आ वासून तिच्याकडे पाहतच होती. आपण उद्या खरेदी चा बहाणा करून आईंचि जी नर्स होती त्या हॉस्पिटलमध्ये तिला भेटायला जाऊ. तिच्याकडून मला खूप माहिती मिळेल.येशील ना माझ्याबरोबर. हो ताई जाऊ आपण दोघी. आणि ह्या सगळ्या मागे नक्की कोण आहे हे आपण शोधूनच राहू.
आता तू परत तुझ्या घरी एकटीने जायचं नाहीस. काहीही करून तू बाबांना तुझ्याबरोबर मला यायची परवानगी काढ. तू अजिबात काळजी करू नकोस सगळे व्यवस्थित होईल. चारुशीला ला एकदम हायेसे वाटले. अंधार पडायला लागला होता. दोघेही बोलत बोलत घरी आल्या.
शेजारच्या काकू तिला चहा पिण्यासाठी बोलावत होत्या. काकू मी उद्या सकाळी नक्की येईल असं म्हणत दोघी घरात आल्या.“अग किती वेळ….बहिणी बहिणी असं बोलत तरी काय होत्या” काही नाही ग आई असंच तळ्याकडे गेलो होतो फिरत फिरत. चारून सांगितले.
आईने चारू च्या आवडीचा स्वयंपाक केला होता. स्वयंपाक घरात अगदी भाजीचा घमघमाट सुटला होता.” स्वयंपाक झाला आहे चपात्या करून घेते गरम गरम जेवून घ्या.”आईने आवाज दिला.“ आई तू बस ताई सोबत बोलत मी पटकन चपात्या करून घेते. असं म्हणून जानू चपात्या करायला लागली.
चारुशीला आई बाबा आणि कौस्तुभ बाहेर हॉलमध्ये बसले. घरच्या गप्पा निघाल्या. चारुशीलाच्या सासरची माणसं किती श्रीमंत आहेत याचे कौतुक चालू झाले. आपले सगळे नातेवाईक कसे चारूच्या सासरचे कौतुक करत होते. हे सांगताना तिचे आई-वडील थकत नव्हते. चारूशीला नुसती हो ला हो मिळवत होती.
रात्री सगळ्यांनी एकत्र बसून मस्त जेवण केले. “आई बाबा आम्ही दोघी उद्या तालुक्याच्या गावाला खरेदीसाठी जाऊन येतो. छोट मोठा सामान घ्यायचं होतं.” चारुशीला असं म्हणताच “ अरे वा दोघी बहिणींना खरेदी करायची आहे तर… या जाऊन या. आणि चारू जाताना तुला माझ्याकडून पैसे घेऊन जा. तू सामान खरेदी करशील आणि तुझ्यासाठी एक सुंदर साडी घेऊन येशील.” “बाबा आहेत माझ्याकडे पैसे मी इकडे येताना पवन ने मला दिले आहेत जास्तीचे. चारुशीला बाबांकडे पाहत म्हणाली.
बर बर पण साडीचे पैसे तू माझ्याकडूनच घ्यायचे. मुलगी पहिल्यांदा माहेरी आली आहे. एक छानसी साडी तर घेतलीच पाहिजे. बाबा आईकडे पाहत म्हणाले. तशी आईसुद्धा हसत म्हणाली हो बरोबर आहे. चारू आणि जानू दोघीजणी एकत्रच झोपल्या. बराच वेळ दोघीजणी कुजबुजत बोलत होत्या. शेवटी जानूला झोप लागली. तसे चारुनेसुद्धा डोळे मिटले.
इकडे संपतरांवानि अजून दोन गावातले तगडे गडी बोलावून बंगल्यावर नजर ठेवायला सांगितली.त्यामुळे घरातले सगळे निर्धास्त झाले. पवनही चारुशीला माहेरी गेलीच आहे तर बाहेर चि सगळी कामे उरकून घेऊ असा विचार करून कारखान्यातून तसाच मुंबईला गेला.
कारखान्याची काही कायदेशीर कामे बऱ्याच दिवसापासून रेंगाळत पडली होती.अवंतिका मात्र पवनची वाट पाहत होती.संपतरावं एकटे घरी आलेले पाहून तिने विचारले बाबा पवन कुठे आहे? तेव्हा संपत रावानी तो मुंबईला 3-4 दिवसांसाठी गेलेले सांगितले.अवंतिका मात्र खूप वाईट वाटले.
तिला वाटले चारूचे आणि पवनचे काहीतरी प्लॅनिंग आहे. हायपाय आपटत ती तिच्या खोलीत आली.
सकाळ सकाळ विठ्ठलाच्या गोड भजनाने चारूला जाग आली. कितीतरी दिवस तिने अशी सकाळ अनुभवली नव्हती. उदबत्त्यांचा सुगंध सगळीकडे पसरला होता. एक प्रकारची सकारात्मक ऊर्जा संपूर्ण घरात पसरली होती.
उठून ती बाहेर ओट्यावर आली आई सडा टाकत होती. कौस्तुभ त्याच्या खोलीत अभ्यास करत होता. जानू उठून आवरू लागली.चारू सगळं डोळे भरून पाहत होती. सकाळी दहा वाजता जानू आणि चारू उरकुन एस-टी स्टॅंडवर आल्या. हॉस्पिटल तर चारूला माहित होते पण त्या नर्स चा ऍड्रेस हॉस्पिटल मधेच मिळणार होता. कारण इतक्या दिवस तर ती नर्स हॉस्पिटल मध्ये राहणार नाही. याची तिला खात्री होती. पण काहीही करून तिला तिच्यापर्यंत पोहचायचेच होते.
भेटेल का ती नर्स चारुशीलाला? काय नवे वळण घेईल ही कथा?
क्रमश…
क्रमश….
👌👌
उत्कंठा वाढली आहे सिमा