चारुशीला 32
सकाळी पक्ष्यांच्या किलबिलाटाने चारुशीला (Charushila)ला जाग आली. या आधी तिने या पक्षांचा किलकिलाट कधीच ऐकला नव्हता. तिला अगदी प्रसन्न वाटत होते.
ती बेडवरून उठली आणि खोलीतली खिडकी तिने उघडली. बागेत खूप सारी फुले फुलली होती. मोगऱ्याचा वास सगळीकडे दरवळत होता. सूर्याची किरणे थेट खिडकीतून तिच्यावर पडली. आणि तिने हात जोडून सूर्याला नमस्कार केला. अशी प्रसन्न सकाळची कितीतरी दिवसातून अनुभवत होती.
पवन तिच्या मागे कधी येऊन उभा राहिला तिला कळले सुद्धा नाही. “चारू काय पाहतेस इतके टक लावून “ पवन ने विचारतात चारू एकदम दचकली. आणि पवन हसायला लागला. “अग मीच आहे इतकं काय झालं दचकायला” पवन म्हटला. “पवन आजची सकाळ किती प्रसन्न आहे ना. एकदम ढगाळलेले वातावरण जाऊन स्वच्छ असा सूर्यप्रकाश आज पडला आहे. “
“ हो म्हणून आमच्या राणी सरकार आज खूपच प्रसन्न दिसत आहेत. “ पवननने तिचा हात हातात घेत म्हटले. तशी चारू लाजली. ती आवरून किचनमध्ये गेली. रुक्मिणी मावशींचे नाश्ता बनवायचं काम चाललं होतं. रुक्मिणी मावशी आज नाश्त्याला काय आहे? चारुने रुक्मिणीला विचारले.
“आज तुझ्या आवडीचे थालपीठ बनवणार आहे.” रुक्मिणी मावशी हसत चारुक कडे पाहत म्हणाली. “माझ्या आवडीचे का बरं. चारुने रुक्मिणीला विचारले. चारू लग्न करून या घरात आलीस तेव्हापासून तुझ्या मागे काही ना काही चालूच आहे. मी तुला कधी बोलले नाही पण मी सगळे पाहत होते. मला वाटते आज पासून तुझी ह्या घरात खऱ्या अर्थाने सुरुवात झाली आहे.”
” म्हणजे रुक्मिणी मावशी तुम्हाला सगळे माहित झाले अवंतिका आश्चर्याने म्हणाली. “मला सुरुवातीपासूनच सगळे माहित होते. पण मी नोकर माणूस मी काय करणार. मी भरपूर वेळा तुम्हाला सांगण्याचा प्रयत्न केला. पण मला धमकी देण्यात आली त्यामुळे मी गप्प बसले.” चारूच्या डोळ्यात पाणी आले. तिने रुक्मिणी मावशीचा हात हातात घेतला “रुक्मिणी मावशी अशीच शेवटपर्यंत मला साथ द्या मला तुमच्या प्रेमाची खूप गरज आहे “
रुक्मिणी मावशींनी तिच्या डोक्यावरून हात फिरवला. चारू मी तुझ्याबरोबरच आहे. चल मी आता गरम गरम थालपीठ करते तू खाऊन घे.” बाबांना आणि पवन ना येऊ द्या मग आपण सर्व बरोबरच खाऊ. असं म्हणून ती अवंतिकाला आणि जानूला पाहायला अवंतिकाच्या खोलीत गेली. दोघीही अगदी शांतपणे झोपल्या होत्या. त्यांना न उठवताच ती परत आली. संपतराव आणि पवन नाश्ता करण्यासाठी बसले. रात्री झालेल्या प्रकाराचे टेन्शन घेऊ नकोस असे त्यांनी चारूला सांगितले. बाबा तुम्ही अजिबात काळजी करू नका इथून पुढे या घरात असे घडणार नाही मी तुम्हाला वचन देते. एक जबाबदार सुनेच्या स्वरात चारू संपत रावांना म्हटले. संपत रावांना सुद्धा खूप हायसे वाटले.
मनातल्या मनात त्यांना कुठेतरी सुशीला ताईंची आठवण येत होती. “बाबा उद्या समीरला बोलवायचे का घरी समीर च्या आईचा काल निरोप आला होता. या सगळ्या गोंधळात सांगायचे राहूनच गेले.” पवन म्हंटला. चारू तुला काय वाटते उद्या बोलवणे योग्य होईल का. थोडी तयारी करावी लागेल म्हणून विचारलं.“
बाबा तुम्ही काळजी करू नका निसंकोचपणे बोलवा मी करेल अवंतिका आणि जानू च्या मदतीने सर्व तयारी.” चारू संपत रावांना म्हटली.“ सामानांची लिस्ट तू करून घे. आणि ड्रायव्हरला दे तो बाजारात जाऊन सर्वसामान तुला आणून देईल आणि तुम्हा तिघींना काही खरेदी करायची असेल तर तुम्ही सुद्धा ड्रायव्हर बरोबर जा.
” नाही बाबा आमच्या खरेदीच आम्ही नंतर पाहतो आधी उद्याच्या बघण्याच्या कार्यक्रमाची तयारी करते. संपतराव आणि पवन यांचा नाश्ता झाला आणि ते दोघे कारखान्यावर निघून गेले. रुक्मिणी आणि चारुने नाश्ता करून घेतला. रुक्मिणी मावशी तुम्ही आवरून घ्या मी तोपर्यंत अवंतिका आणि जानूला बोलावून आणते असं म्हणून ती अवंतिकाच्या खोलीत गेली.
जानूला आणि अवंतिकाला तिने उठवले.” जानू तुला माहिती आहे का उद्या एका मुलीला पाहुणे पाहायला येणार आहेत “ चारू हसत हसत अवंतिकाकडे पाहत जानूला म्हटली. “उद्या समीर येणार आहे का?
“ हो “चारू म्हणाली. तशी अवंतिका लाजली. “अवंतिका तुला पार्लरला जाऊन यायचे असेल तर आपण दुपारी ड्रायव्हर बरोबर जाऊन येऊ.” चारू असे म्हणतात अवंतिका म्हटली “नाही “
चला आता दोघीजणी पटकन आवरून घ्या आपल्याला खूप तयारी करायची आहे. हॉलमध्ये फोन वाजत होता. रुक्मिणीने जाऊन फोन उचलला आणि चारूला आवाज देत म्हटले चारू पवन चा फोन आहे. चारू पळतच हॉलमध्ये गेली.“ चारू तुझा मोबाईल कुठे आहे मी कधीचा फोन करत आहे. पवन म्हंटला.
“अरे हो मोबाईल खोलीमध्येच आहे. मी किचनमध्ये होते. बर ऐक गोधमावशींचा सकाळी मृत्यू झाला आहे. समीरच्या घरी. त्यामुळे समीर आणि त्याचे आई वडील उद्या येऊ शकणार नाहीत. ते पुढच्या आठवड्यात येतील.“काय? चारूला एकदम धक्का बसला. “अशा अचानक कशा गेल्या गोधू मावशी? चारुने पवनला विचारले.
“अगं आज सकाळी गोधू मावशी समीरच्या आईला दिसल्या नाहीत म्हणून त्या बंगल्याच्या मागे असलेल्या गोधू मावशीला राहायला दिलेल्या खोलीत त्यांना पाहायला गेल्या. तेव्हा त्यांना कळले गोधू मावशी गेलेल्या बहुतेक त्या रात्रीच गेलेल्या असाव्यात. डॉक्टरांनी हार्ट अटॅकचे निदान केले आहे. “ “ चारू एकदम खाली बसली.
क्रमश…..
😔😔
अरेरे…. बिचाऱ्या गोधूमावशी….