चारुशीला 13 | Charushila

चारुशीला -13

पेपरचा गोळा फेकून देण्यासाठी चारुशीलाने (Charushila)तो हातात घेतला. फेकण्याआधी तिने पुन्हा एकदा तो गोळा उघडून पाहिला. आणि तिची नजर त्या पेपरच्या गोळ्यातील फोटोकडे गेली.

आणि ती एकदम दचकली तो फोटो तिच्या सासर्‍यांचा संपत रांवा सारखा दिसत होता. तिने व्यवस्थित पाहिले तेव्हा कळाले तो फोटो संपत रावांचाच होता. त्याखालील बातमी तिने वाचायला सुरुवात केली. साखर कारखान्यातील एका घोटाळ्यामध्ये संपत रागांचा हात असल्याची शंका अशी ती बातमी होती.

“ काय ग पहा काय पाहतेस त्या पेपरच्या तुकड्यांमध्ये “ पवन ने विचारताच चारुशीला एकदम घाबरली. ती घाबरलेली आहे हे पवन च्या लक्षात आले. काय झाले ग. चारुशीला चे हात थरथर कापत होते. त्यातच तिने तो पेपरचा तुकडा पवन च्या हातात दिला.

“ हा पेपर चा तुकडा तुला कुठे मिळाला “ आणि तो पण इतका चुरगळलेला आणि नेमकी हीच बातमी.” आता मात्र चारुशीला घाबरली. कारण ती देवळात गेली होती आणि गोधू मावशीने हा पेपर चा तुकडा तिला दिला हे जर पवनला सांगितले. तर तो आपल्यावर ओरडेल.

“अरे असाच घरात पडला होता मला सापडला.” तिने कसे तरी उत्तर दिले. काही नाही ग बाबांवर खोटे आरोप केले होते तेव्हा. झाले असतील वीस पंचवीस वर्ष. तेव्हा मी खूप छोटा होतो. पण ते सगळे खोटे होते त्यामुळे बाबांची सुटका झाली. त्यांच्याच कारखान्यातील एकाने घोटाळा केला आणि सगळा आळ बाबांवर आणला होता.

आता मात्र चारुशीला विचार करायला लागली. गोधू मावशीने नेमका हाच कागद मला का दिला असावा? बाबांचा आणि गोधू मावशी चा काही संबंध आहे का? विचारणार तरी कोणाला? विचार करतच ती झोपी गेली. मध्यरात्री अचानक तिला एक वेगळाच सुगंध तिच्या खोलीमध्ये जाणवला. आणि कुजबूत कानावर येऊ लागली.

तिने हळूच डोळे उघडून पाहिले. आवाज खिडकीच्या बाहेरून येत होता. तिने उठून खिडकीच्या बाहेर पाहिले. पुन्हा त्या दिवशी सारख्याच दोघीजणी तिला काहीतरी बोलत असल्याचे जाणवले. आता मात्र तिने खिडकीतून जोरात आवाज दिला.“ कोण आहे तिकडे तिथेच थांबा “

काय ग पवन एकदम जागा झाला. अरे तुला त्या दिवशी सांगत होते ना. कोणीतरी दोघीजणी बागेमध्ये बेंचवर बसून बोलत होत्या. आजही त्या दोघी जणी तिथेच आल्या आहेत चल लवकर. पवन ने उठून खिडकी बाहेर पाहिले. त्याला कोणी दिसले नाही. चारुशीला मात्र पळतच दरवाज्याकडे गेली आणि दरवाजा उघडून मागच्या बागेकडे पळाली. ती गेली तेव्हा बेंचवर कोणीच नव्हते.

“कोणीच नाही ग इथं तुला भास होत आहेत. हे दुसऱ्यांदा झाले आहे “ पवन चिडून बोलला.“ नाही रे खरच सांगते मी त्या दोघी इथेच बसळ्ल्या होत्या.” आता मात्र पवन विचार करायला लागला. रात्रीचे काही बाही भास होणे. हा आजार तर नाही चारुशीलाला? त्याने तिचा हात पकडून तिला खोलीमध्ये आणले खिडकी लावून घेतली. आणि तिच्या डोक्यावर थापट तिला झोपवले.

चारुशीला सुद्धा आता वाटायला लागले होते. आपल्याला नेमका भास होतो की हे सत्य आहे. की आपल्याला कोणीतरी वेड ठरवण्याचा प्रयत्न करत आहे? पहाटे पहाटे कशीबशी तिला झोप लागली. सकाळचा गजर झालेला तिला कळला नाही. नऊ वाजता अवंतिका तिला उठवायला आली. चारू तुझी तब्येत बरोबर आहे ना? पवन सांगत होता रात्री खूप घाबरली होतीस तू. काय होते तुला “ अवंतिकांने असे विचारताच “ काही नाही ग खूप भयानक स्वप्न पडले होते त्यामुळे घाबरले “ अवंतिकाला तिने सांगायची टाळले. आले मी आवरून. असं म्हणत ती बाथरूम मध्ये गेली.

आज काही झालं तरी गोधू मावशीची गाठ घ्यायचीच असा निश्चय करून तिने कामे पटापटा आवरले. तोपर्यंत कारखान्यातून पवन चा फोन आला. “चारु दवाखान्यात जायचे का. रात्री तुझी तब्येत अजिबात बरी वाटत नव्हती.” “नाही रे बरी आहे मी आता असं म्हणत तिने फोन ठेवून दिला.

आज काहीतरी कारण देऊन तिला घराबाहेर जायचेच होते. “अवंतिका मला थोडेसे सामान घ्यायचे होते मी जाऊन येते ड्रायव्हर दादा बरोबर “ असे म्हणून पर्स घेऊन ति निघाली. चारू मला पण यायचे येऊ का मी मलाही थोडे सामान घ्यायचे होते. “ अगं नाही मी तसंच आई-बाबांकडे जाऊन येईन असं म्हणत होते. मग मी पण येते तुझ्याबरोबर. चालेल ना तुला आलेले. आता मात्र चारुशीलाचा इलाज खुंटला.

चारुशीला च्या चेहऱ्यावरील भाव पाहून अवंतिका म्हटली ये तू जाऊन मी पुन्हा कधीतरी येईल तुझ्याबरोबर. असं म्हणताच चारुशीला गाडीत बसली. गाडी लांबवर जाईपर्यंत अवंतिका तिच्याकडे पाहत होती. काहीतरी चारुशीलाच्या मनात चालले होते हे अवंतिकाच्या लक्षात आले.

“दादा तुम्हाला गोधू मावशी चे घर माहित आहे का? असे विचारताच ड्रायव्हरने एकदम मागे पाहिले. त्या वेडीचे? अहो ती एका पडक्या झोपडीत राहते.

मला तिला भेटायचे आहे मला घेऊन जाशील का तिथे. वहिनीसाहेब खूप गलिच्छ ठिकाण आहे ते तुम्ही तिथे नका जाऊ. तुमचे काही काम असेल तर मला सांगा मी करतो. असे ड्रायव्हरने म्हणताच.” नाही दादा मलाच भेटायचे आहे. प्लीज मला घेऊन चलता का? चारुशीला एकदम विनंती करून म्हणाली.

वहिनीसाहेब साहेबांना कळाले तर ते मला नोकरीवरून काढून टाकतील. तू गाडी एकदम लांब लाव मी चालत जाईल. तू माझ्याबरोबर येऊ नकोस फक्त लांबून दाखव. असं म्हणताच ड्रायव्हर तयार झाला. लांबूनच त्याने गोधु मावशी चि झोपडी दाखवली. वहिनीसाहेब तोंडावर काहीतरी बांधून जा. कोणी पाहिले तर बातमी थेट कारखान्यापर्यंत जाईल.

ड्रायव्हरने असे म्हणताच चारुशीला ने तोंडावर स्कार्फ बांधलाआणि ती निघाली. गावाच्या अगदी बाहेर एक वस्ती होती त्या वस्तीमध्ये सर्व झोपड्या च होत्या. चारुशीला वाट काढत काढत गोधु मावशीच्या झोपडीपर्यंत पोहोचली.

झोपडीला दरवाजा नसल्यामुळे तिने आत डोकावून पाहिले. आत मध्ये कोणीच नव्हते. दोन-चार भांडी एक छोटीशी चूल आणि थोड्या कपड्यांच्या चिंध्या. या व्यतिरिक्त झोपडीत काहीच नव्हते. ती मागे वळणार तेवढ्यात तिची नजर झोपडीतल्या एका भिंतीवर गेली.

क्रमश…..