चारुशीला 25
चारुशीला (Charushila)चि कोपऱ्यात नजर गेली गोधू मावशी बागेतील झाडांना पाणी देत होत्या ती एकदम किंचाळली. “पवन. पवनने एकदम मागे वळून पाहिले.” पवन गोधू मावशी इथे कशा?
“काय? कुठंय पवनही एकदम आश्चर्यचकित झाला. त्या बघ तिथे चारुशीला ने बोट करून दाखवले. समीरहि त्यांच्याकडे पळतच आला. “काय झालं पवन वहिनी एवढ्या जोरात का ओरडल्या?” काळजीच्या स्वरात त्याने पवनला विचारले.
“समीर त्या मावशी तिथे बागेला पाणी देत आहेत त्यांना तुम्ही कसे ओळखता? त्या होय आईला मागील आठवड्यात रस्त्याने कुठेतरी त्या भेटल्या काम आहेत का विचारत होत्या. एकट्याचा आहेत घरी कोणीही नाही. आईला तिची दया आली आणि आईने तिला इथे घर कामासाठी ठेवले आहे. बंगल्याच्या मागे जी छोटी खोली दिसते तिथे राहतात त्या.
आता आश्चर्यचकित व्हायची पाळी पवन ची होती. पवन काही बोलणार तो वर चारुशीलाने त्याचा हात हळूच दाबला. तुम्ही दोघे ओळखता का त्यांना समीरने पवन आणि चारुशीला कडे पाहत विचारले. हो आमच्या गावच्याच आहे चारु एकदम म्हटली. चला जेवण करून घ्या समीरची आई दोघांना बोलवण्यासाठी आली. तुम्ही व्हा पुढे आले मी असं तिने पवन ना सांगून ती बागेत गेली.
“गोधू मावशी” चारुशीला ने आवाज दिल्यावर गोधू मावशीने एकदम मागे वळून पाहिले. “चारू तू “आश्चर्यचकित होऊन गोधू मावशीनि विचारले.”गोधू मावशी माझ्या मनात खूप सारे प्रश्न आहेत मला उत्तरच सापडत नाही कदाचित ती उत्तरे तुमच्याकडे सापडतील.” एकदम निराश होऊन चारू बोलली.
“मी वेडी काय तुझ्या प्रश्नांची उत्तर देणार बाळा “ गोधु मावशी स्मित हास्य करत चारूला म्हटल्या. ” पहिली गोष्ट तर गोधू मावशी तुम्ही वेड्या नाहीत हे मला कळून चुकले आहे. तुम्ही वेड्याची सोंग का घेतले आहे हेच मला जाणून घ्यायचे आहेत. तुम्हाला माहित आहे का गोधू मावशी आमच्या घरात खूप विचित्र घटना घडत आहे. तुम्ही मला त्यादिवशी म्हणालात त्या घरातून निघून जा. याचा अर्थ नक्कीच तुम्हाला काहीतरी माहित आहे.
“माहिती तर सगळं तुझ्या सासऱ्यालाही होत सगळं तरी माझा नवरा गेलाच ना तुरुंगात “ गोधुमावशी म्हणाली.मावशी पूर्वी काय झालं त्याची मला आजिबात कल्पना नाही. मी आत्ता आले त्या घरात माझी काय चूक आहे? चरुशीला कळवळून म्हणाली.“चूक तर आमचीही काही नव्हती. तरी होत्याच नव्हतं झाल चारू.” गोधुमावशी डोळ्यात पानी आणून म्हणाली.
तेव्हड्यात तिला पवन येताना दिसला.”गोधुमावशी मला माझ्या प्रश्नांची उत्तरे पाहिजे.” असं म्हणून ती पवनकडे जाऊ लागली. “उद्या चार वाजता मंदिरात भेट “ गोधुमावशी हळुच म्हणाली. चारूने मागे पाहून मान हलवली.“चारू जेऊन घे आपल्याला उशीर होईल घरी जायला. पवनणे असे म्हणताच ती आत गेली. बरेचसे पाहुणे निघून गेले होते. समीर चि आईही चारुची वाट पाहत होती. सगळ्यांचे जेवण झाले.
“अवंतिका ला का नाही आणले समीर ने असे विचारताच पवन समीरकडे गंमतीने पाहत म्हटला.” आणायला पाहिजे होते खरे “ समीरही हसला. चारूला नेमके कळेना असे का म्हनत आहेत ते दोघे. समीरच्या आईने चारुची ओटी भरली. आणि ते दोघे घरी निघाले.चारू मागे वळून गोधुमावशी कुठे दिसत आहेत का ते पाहत होती. पण त्या दिसल्या नाहीत.
“समीर ये रे घरी जेवायला कधीतरी. पवन गाडीजवळ सोडायला आलेल्या समीर ला म्हणाला. लवकरच येईन आईबाबांना घेऊन समीर हसून म्हणाला. चारुशीला ला त्या दोघांच्या बोलण्यात काहीतरी आहे असे वाटले. निरोप घेऊन ते निघाले.“चारू कसा वाटला समीर तुला “ पवनने चारूला विचारले.
छान आहे कि दिसायलाही आणि स्वभावानेही. चारूने उत्तर दिले. बाबानि अवंतिका साठी समीर ला पसंत केले आहे.
काय?अवंतिका ला माहित आहे का? चारूने विचारले. नाही अजून सांगतील आज उद्या चारूला मनातून खूप बरे वाटतं होते कि आता अवंतिका चे लग्न होणार म्हणजे प्रश्नच मिटला. उद्या गोधुमावशीला भेटून सगळं सविस्तर बोलता येईल. या विचारानेच ती सुखावली होती. तसे समीरचे गाव आणि पवन चे गावात फार अंतर नव्हते. त्यामुळे अवंतिका काही फार लांब जाणार नव्हती.
क्रमश……
🥰🥰
खूप छान 🥰